Bari felek ben yüzüne soyleyim
Bu gültârı niceyedek söyleyim
Aman felek sohbetini neyleyim
Gayrı felek dilek etmeyim
Aman felek denen elde gitmeyim

Dök zûlfünü meydâna gel
Sür atını ferzâna gel
Al daireni hengâma gel

Bülbül senin gülşen senin
Yâr yâr ammân ammân
Âşıkınım hayli zamân
Dîl muntazır teşrîfine gel ammân ammân

Verdin cevâp ûnvân ile
Yaktın sînem sûzân ile
Müştâk sana bin cân ile

Bülbül senin gülşen senin
Yâr yâr ammân ammân
Âşıkınım hayli zamân
Dîl muntazır teşrîfine gel ammân ammân

Bülbül senin gülşen senin
Yâr yâr ammân ammân
Âşıkınım hayli zamân
Dîl muntazır teşrîfine gel ammân ammân

Kestin mi tarz-ı ülfeti
Kırdın mı câm-ı sohbeti
Çektirme bâri firkari

Du ceşmimden gitmez askın hayali
Kıblem oldu bana dostun cemali
Rahi aska suvar olup gitmeye
Ey efendim nice bilsin bu hali
Ben o yarin bendesiyem, bende-i ufkendesiyem
Bahçesinde bülbüliyem, canım güldür cemali

Evvel benim nazlı yarim
Severim kimseler bilmez
Bir aşkadır düştü gönlüm
Çekerim kimseler bilmez

Sevdim seni etmem inkâr
Gönlüm sende kıldı karar
Bir aşkadır düştü gönlüm
Yanarım kimseler bilmez

Ey büt-i nev edâ
Olmuşum müptelâ
Âşıkım ben sana
İltifât et bana

Yâr yâr
İltifât et bana
Âşıkım ben sana

Gördüğümden beri
Olmuşum serseri
Bendenim ey peri
İltifât et bana

Âh âh
İltifât et bana
Âşıkım ben sana

Hâsılı bunca dem
Ben senin bendenem
Gel gül ey gonca fem
İltifât et bana

Yâr yâr
İltifât et bana
Âşıkım ben sana

Gelmiş değil böyle peri
Hiç görmedim çoktan beri
Olsam ne var ben müşteri
Hiç görmedim çoktan beri

Semmur gibi zülfün teli
Seyreyleyen olur deli
Değmişmidir ağyâr eli
Hiç görmedim çoktan beri

1. Tanburi Mustafa Çavuş
“İndim yarin bahçesine ayvalık narlık
Bir elinde dolu bade bir eli yağlık
Beni yardan ayıranlar bulmasın sağlık
Kaldır şişeyi doldur badeyi
Gül göğsünün üstüne tak menekşeyi”

2. İsmail Dede Efendi
“Gitti de gelmeyiverdi
Gözlerim yollarda kaldı
Yine nazlım nerde kaldı
Ne zaman ne zaman ne zaman gelir
Gel a nazlım Lahuri şallım
Sağı solu dolanalım aman
Ne zaman ne zaman ne zaman gelir”

Görülmemiş devr-i yusuf’tan beri hiç böyle güzel
Tavrı güzel, sesi güzel, raksı güzel, ah o güzel
Kendi yanan ateşine yaktı beni ah o güzel
Tavrı güzel, sesi güzel, raksı güzel, ah o güzel

Kimseye etmem şikayet ağlarım ben halime
Titrerim mücrim gibi baktıkca istikablime
Perde-i zulmet çekilmiş korkarım ikbalime
Titrerim mücrim gibi baktıkca istikbalime

Küçüksu’da gördüm seni
Gözlerinden bildim seni
İnkar etmem sevdim seni
Ne kadar cefa edersen
Gönül ayrılmıyor senden

İnce beli sarmayınca
Gonca gülü dermeyince
Ya sen ya ben ölmeyince
Ne kadar cefa edersen
Gönül ayrılmıyor senden

Muntazır teşrifine hazır kayık
İnce yaşmakla bu cuma seyre çık
Penbe mantinden ferace pek de şık
İnce yaşmakla bu cuma seyre çık

Kırma lutfet hatır-ı mestaneyi
Süslenip tak zülfün üzre şaneyi
Eyle ihya semt-i Kâğıthane’yi
İnce yaşmakla bu cuma seyre çık

Var mı hâcet söyleyim ey gül-tenim
Ben kulunum sen efendimsin benim
Merhamet kıl gel bana şûh ü şenim
Ben kulunum sen efendimsin benim

Vücud ikliminin sultânı sensin
Efendim derdimin dermânı sensin
Bu cism-ü na-tüvânın cânı sensin
Efendim derdimin dermânı sensin

Yine bir gülnihal
Aldı bu gönlümü
Sim ten gonca fem
Bibedel ol güzel

Ateşin ruhleri
Yaktı bu gönlümü
Pür eda pür cefa
Pek küçük pek güzel

Görmedim kimsede
Böyle bir dilruba
Böyle kaş böyle göz
Böyle el böyle yüz

Aşıkın bağrını
Üzmeye göz süzer
El aman pek yaman
Her zaman ol güzel